17. po Trójcy, 22. 9. 2013, Niwy

Lekcja: Daniel 7,9-15 | Ewangelia: Rzymian 10,9-17 | Kazanie: Jan 9,35-41

Kto to jest Syn Człowieczy

Dwa miesiące temu czytaliśmy początek tej historii: o ślepym od urodzenia, którego uzdrowił Jezus. Mówiłem wtedy o tom, jak Jezus zmienia spojrzenie na cierpienie człowieka. Cierpienie nie tylko jako boża kara, jako los, jako skutek upadłości świata, ale jako droga do wielkich cudów Bożych.

Gdy Jezus uzdrowił go, on spotyka różnych ludzi, którzy znali go jako ślepego i rozpoczynają się różne dyskusje, najpierw z sąsiadami, potem z faryzeuszami, którzy zgorszeni byli m. in. tym, że to w sabat, i wyrzucili go. Te rozmowy zmuszają uzdrowionego zformułować, co myśli na temat Jezusa: w. 11 – człowiek, którego zwą Jezusem; w. 17 – to prorok; w. 25 – nie wiem, czy jest grzeszny, ale jedno wiem – byłem ślepy, a teraz widzę; w. 33 – gdyby ten był od Boga, nie mógłby nic uczynić.

Dziś przeczytamy koniec tej historii: [TEKST Jan 9,35-41]

1. „Czy wierzysz w Syna Człowieczego?“

Czy wierzysz w Syna Człowieczego? (inne, również bardzo stare rękopisy mówią: „Syna Bożego”)

[PRZYKŁAD] Idę po mieście a ktoś wita się ze mną, jak ze starym przyjacielem, a ja zastanawiam się, kto to jest. Głupio mi spytać, więc gram, że się znamy, ale … Na przykład moja historia z Rickiem Blythem z USA – byłem u niego w domu na obiedzie. Mówił, że wybiera się na misję do Czech, ale gdy przyjechał, ja dziwiłem się, co wszysto ja już z tym obcym przeżyłem… „trapas”.

Głupio, gdy to stanie nam się wobec innych ludzi. Jeszcze gorzej, gdy staje się to wobec Boga: idziemy  przez życie, a gdy spotyka nas Jezus, spotykamy go jako obcego. Zapominamy o jego cudach, o jego  mocy, o tym, co wszystko już o nim słyszeliśmy…

Tylko przypomnij sobie, co wszystko dla ciebie Jezus zrobił. Ile razy modliłeś się o coś a On wysłuchał i dał. A czy ty pamiętasz, że to On wysłuchał i dał? Czy ty wierzysz w niego? (Pytanie dla wierzących!) życzę ci, żebyś na nowo położył sobie pytanie tego uzdrowionego: „Kto to jest, żebym mógł w niego uwierzyć?”

Może naprawdę nigdy nie spotkałeś Jezusa i nie masz wrażenia, że by cokolwiek dla ciebie zrobił. Życzę ci jednak tej samej ciekawości i pragnienia poznać go lepiej:

2. „Kto to jest, żebym mógł w niego uwierzyć?”

W wypadku ślepego nie chodziło o to, że by zapomniał o Jezusie i nie rozpoznał go, ale o to, że Jezus chciał mu pokazać coś więcej. Gdy jesteśmy wierni Jezusowi w tym poznaniu, jakim nas obdarzył poprzez osobiste doświadczenie, dziękując mu za każdy jego dar, to On otwierać będzie nasze oczy na głębsze poznanie swej mocy. Zwłaszcza, gdy nasze nastawienie do niego będzie nastawieniem gotowej wiary: „Kto to jest, żebym mógł w niego uwierzyć?”

Kto to jest Syn Człowieczy?

Może ślepy chciał się dowiedzieć, jaki ma Jezus pogląd na Syna Człowieczego, do jakiej szkoły teologicznej należy. Ale Jezus mówi: ja to jestem…

Tego terminu używa Jezus do określenie siebie samego – 80x w Ewangeliach (ale prawieże nigdzie indziej w NT). Co to słowo oznacza?

Zawiera 2 aspekty. Oba odnoszone były (i są do dziś w judaiźmie) do Mesjasza. Jeden zawarty jest w tekście czytanym wcześniej: Pamiętacie słowa z proroka Daniela 7,9-15? „I dano mu władzę i chwałę, i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki, jego władza – władzą wieczną, niezmienną, jego królestwo – niezniszczalne.” (Daniel 7,14) – Mesjasz jako uniwersalny i wieczny władca nad wszystkimi narodami.

Drugi zawarty jest w tekstach u Izajasza, który mówi o słudze bożym, który kładzie swe życie za innych (Iz 53) – Mesjasz jako sługa wszystkich.

A doświadczenie uzdrowionego ślepego? – Uzdrowiciel…

3.       „Wierzę, Panie!“ I złożył mu pokłon

Nasze nastawienie decyduje o tym, czy zostaniemy ślepi, czy przejrzymy. Ów ślepy przejrzał, ale ci, którzy fizycznie widzieli, zostali nazwani ślepymi – duchowo. A ty?

„Wiara jest dzieckiem doświadczenia, ale zarazem jego ojcem. Wiara nie jest bez doświadczenia osobistego, a jednak jest ona czymś więcej. Doświadczenie nie jest czymś więcej niż wiara, ale dodaje ono wierze sens.” (Edersheim)

Jeśli wierzysz, złóż mu boską cześć. Pochyl się, pokłoń się jako Bogu, uwielbij go.

Pieśni: 313, 596, 740, 884, 290; Introit: 72